Bir romanın uzunluğunun tam olarak nasıl ölçüleceği, ister sayfaların yahut yazılan sözlerin sayısı, ister kullanılan toplam karakter sayısı yahut bir kitap olarak sayılan birden fazla ciltten oluşup oluşmadığına bakılarak kararlaştırılabilir. Guinness Dünya Rekorları‘na nazaran dünyanın en uzun kitabı Marcel Proust’un yazdığı A la recherche du temps perdu‘dur.
A la recherche du temps perdu Marcel Proust
Dilimize ‘Kayıp Vaktin İzinde’ olarak çevrilen A la recherche du temps perdu, birden fazla cilde bölünmüş olmasına karşın şimdiye kadar yayınlanan en uzun roman olarak kabul edilir.
İngilizce’ye birinci olarak In Search of Lost Time olarak çevrilen roman iddiası 9.609.000 karakterle birlikte yaklaşık olarak 1.3 milyon kelime içerir. Her harf bir karakter olarak sayılır ve boşlukların her biri de bir karakter olarak kabul edilir.
Kitap ayrıyeten kimi uzun cümleler de içermektedir: en uzunu 958 kelimedir. Bu çok cümle biçimi, Proust’un bir şeyleri derinlemesine düşünme özelliğinden kaynaklanmaktadır.
Kayıp Vaktin İzinde Ne Anlatır?
Roman, takıntılı aşka eğilimli bir adamın (muhtemelen Marcel olarak adlandırılır) öyküsüne odaklanır. Paris’in asalet ve yüksek sosyete ile eş manalı bir semtinde yaşamaktadır.
Kitabın en ünlü kısımlarından biri, ıhlamur çiçeği çayına batırılmış küçük bir kekin tadıyla kahramanın çocukluğuna dair bir hatıranın canlandırıldığı ‘madeleine olayı’ ile istem dışı hafızayı ele almasıdır. Bu tıp duyusal anılar, Proust’un sanatsal yazı tarzının göstergesidir.
Yayınevlerinden ret yedi
Proust, 1909’da 38 yaşındayken başladığı başyapıtının birinci cildini 1912’de bitirdi. Öbür yayıncılardan ve editörlerden ret aldıktan sonra 1913’te Grasset yayınevi tarafından birinci cildi çıkarmak için kendi parasını kullandı.
Başlangıçta Proust, eleştirmenlere kitap hakkında olumlu konuşmaları için para ödedi, fakat yapıtının ikinci kısmı yayınlanır yayınlanmaz memleketler arası mükafatlar kazandı.
Uzunluğu üç katına çıkardı
Yapıyı erkenden oluşturmasına karşın, ciltler bittikten sonra bile, Proust yeni gereç eklemeye devam etti. Bilhassa savaş yıllarında romanın geri kalanını gözden geçirerek his ve kurgusunu zenginleştirip derinleştirdi, hikayesinin gerçekçi ve hicivli ögelerini güçlendirdi. Bu, uzunluğunu üç katına çıkardı.
1913 ile 1927 yılları ortasında 7 ciltlik romanın tamamı cilt cilt yayınlandı. Daha sonraki ömrünün birçoklarını Paris’te ses yalıtımlı bir dairede münzevi, yarı sakat olarak geçiren Proust, kendisini büsbütün başyapıtını yazmaya adadı. 7 cildin son 3’ü, Proust’un Kasım 1922’de mevti sırasında sırf taslak halinde olduklarından, gözden kaçanlar ve modüllü yahut düzenlenmemiş pasajlar içeriyor. Bunlar vefatından sonra yayınlandı ve kardeşi Robert tarafından düzenlendi.
Kaynak: historyhit
