Türk halk şiirinin ve “âşık” geleneğinin son büyük temsilcisi Âşık Veysel’in 21 Mart, 50. vefat yıldönümüydü. 16-21 Mart haftası ise Âşık Veysel’i Anma Haftası olarak kutlandı. Bu yıl ayrıyeten UNESCO tarafından alınan kararla Âşık Veysel’in 50. vefat yıldönümü UNESCO Anma Ve Kutlama Yıl Dönümleri programına alındı. Cumhurbaşkanlığı Genelgesi ile de 2023 yılı “Âşık Veysel Yılı” olarak kabul edildi. 7’den 70’e herkesin kendisinde bir şeyler bulabildiği büyük ozan Aşık Veysel’in bıraktığı kültürel mirasın taşıyıcılarından birisi ise Türkiye’nin en düzgün bağlama virtüözlerinden biri olan sanatçı ve eğitimci Erdal Erzincan. Veysel’i ve temsilcisi olduğu “Âşıklık” geleneğini, Erdal Erzincan anlattı.
Âşık Veysel sizin için ne tabir ediyor, Veysel’i bir de sizden dinleyebilir miyiz?
Âşık Veysel’i öbür âşıklardan ayıran bir özellik var: Veysel bütün âşıkların özeti. Yunus’tan bugüne bütün âşıkların özelliklerini barındıran ve kendi içinde dengelemiş, harmanlamış bir usta. Öteki âşıkları değerlendirdiğimizde bir tarafları ortaya çıkar ama Âşık Veysel’de ise tüm özellikler istikrarlı bir halde akort edilmiş. Bu nedenle Âşık Veysel’in 7’den 70’e herkesi kucaklayan ve kimseyi incitmeyen bir lisanı var… Veysel’in bir öteki değerli özelliği ise yöresinin tüm özelliklerini yansıtan gezgin âşık olması. Farklı yerleri gezmiş ancak lokal özelliğini kaybetmemiş.
Âşıklık geleneğini sürdürmeyi amaçlıyorsunuz. Bunun sizin için değeri nedir?
Eskiden konutlarımızda saatlerce süren çalıp muhabbet etme geleneği ortadan kaybolmuş. Artık sadece bağlama o muhabbetin içinden süzülerek tek başına çalınan bir enstrüman haline dönüşmüş durumda. Bu benim için bir tehlike arz ediyor zira bağlama bir enstrümandan fazlası. O fazlası da bağlamanın hatırlattığı şeyler. Bizler o hatırlattığı şeyleri dersin içine dahil edemiyoruz. Bu nedenle dersin dışında bir muhabbet tertip yapıyoruz.
